Gimnazjum nr 2 im Stanisława Szymańskiego w Zawierciu

Ufaj swojej intuicji, ale też poznaj siebie.

Jako rodzice musimy być pewni siebie, bo nasze dzieci oczekują od nas przodownictwa. Nie możemy wątpić w swą dojrzałość i życiowe doświadczenie.

Nie rezygnuj z własnych potrzeb na rzecz dziecka. Ty też jesteś kimś ważnym!

Nadmierne poświęcanie się dla dzieci czyni nas wiecznie zmęczonych, a nasilone dawanie spotyka się z coraz większą ich postawą roszczeniową.

Znaj swoje dziecko, słuchaj słów, wnioski wyciągaj z zachowania.

Niektórzy oceniają swoje dziecko raczej " powierzchownie", uważając, że skoro przy nas zachowuje się spokojnie, zawsze takie jest. Bezgraniczna może być miłość , ale nie zaufanie, dlatego jeżeli powątpiewasz w uczciwość swoich pociech, masz moralny obowiązek dociekać prawdy nawet jakbyś miał naruszyć ich prywatność.

Od samego początku rozwijaj pozytywne wartości.

Należy być wzorem dla swych dzieci, aby w tym czasie zagłuszyć autorytet rówieśników.

Podkreślaj znaczenie dobrych chęci, wysiłku i gotowości do emocjonalnego ryzyka.

W sytuacji, kiedy dziecko uważa coś za trudne, zachęcaj go do podejmowania wyzwania, Przecież to, co nas nie złamie, nas umocni.

Bądź rodzicem, a nie przyjacielem.

Rodzicielstwo ma dużo cech przyjaźni, ale postrzeganie rodziców jako mocniejszych jest dla nastolatków pewnym zakotwiczeniem w ich świecie. Jeżeli rodzice abdykują z tej funkcji na rzecz przyjaźni, dzieci stracą poczucie bezpieczeństwa, jednak nie przyznają się do tego, by nie tracić przywilejów. Czując się wtedy równi, mogą nimi manipulować i uciekać do szantażu, a nie o to przecież chodzi.

Wyznaczaj granice. Nie, jest pełnymi skończonym zdaniem.

" Rodzice, którzy nie mają odwagi twardo stąpać po ziemi , mają dzieci stąpające po nich" Dzieci muszą wiedzieć , co im wolno, czego nie. Wyznawaj regułę 30 sekund, to wystarczający czas na uargumentowanie naszej decyzji.

Utrzymuj dyscyplinę, ale nie karz.

Dyscyplina ma pobudzać do uczenia, a nie powodować krzywdę dziecka. Tu nie chodzi o krzyk, bicie, tylko o zawarcie pewnej pisemnej umowy między nastolatkiem a rodzicem wskazującej zasady dozwolonego zachowania.

Rozmawiaj, a nie komunikuj.

Skuteczni rodzice winni rozmawiać ze swoimi dziećmi w sposób spokojny, ale skuteczny i rzeczowy. Ważne podczas rozmowy są kontakty wspierające, tzn., nastolatkowi często wystarczy rozumiejące ucho, a nie setki rad. Spróbujcie porozumiewać się na poziomie uczuć. Komunikaty typu " Ja" wyrażające nasze uczucia i oczekiwania są skuteczniejsze niż z przyzwyczajenia stosowane bariery komunikacyjne. ( formuła komunikatu " Ja" : Czuję się............ gdy Ty............ponieważ......................i chciał( a )bym...................).

Zajmuj zdecydowane stanowisko w sprawie seksu, narkotyków, alkoholu.

Tematy te nie mogą stanowić tabu. W przypadku eksperymentowania z używkami kary muszą być jasno omówione i z całą surowością stosowaną.

Polecamy